Jeśli chcecie aktywnie i przyjemnie spędzić wolny czas to koniecznie wybierzcie się do parku linowego. Całkiem przypadkiem miałam okazję skorzystać z atrakcji jakie oferuje taka forma rozrywki i szczerze polecam. Nie boję się wysokości. Można powiedzieć, że póki pod nogami mam płaską powierzchnie wysokość nie jest mi straszna. Jednak w parku linowym ten strach wygląda nieco inaczej.
Do wyboru mieliśmy pięć tras - dziecięcą, niską, średnią, wysoką i tyrolską. Na początku pełni emocji stwierdziliśmy, że wchodzimy na wysoką. Niestety, kiedy zobaczyłam jak pewien pan zakręcił się w sznury i instruktorzy musieli po niego wchodzić - zwątpiłam. Chciałam całkowicie zrezygnować, bo zwyczajnie ogarnął mnie strach. Jednak skończyło się pójściem na trasę średnią.
Najważniejsza zasada: NIE PATRZ W DÓŁ I PAMIĘTAJ O SWOIM BEZPIECZEŃSTWIE. Przed pójściem w drogę przeszliśmy małe szkolenie dotyczące bezpieczeństwa na górze i tego jak i gdzie się przypinać. Przeszkody wyglądały strasznie. Belki wiszące daleko od siebie kołysały się w każdą stronę. Jeden nieodpowiedni ruch i zostajemy w powietrzu bądź lecimy w dół. Wszystko zależy od nas samych.
Po przejściu całej trasy mieliśmy okazję zjechać z najwyższego punktu nad jeziorem - trasą tyrolską. Sama nie wierzyłam w to co robię, bo wystarczył jeden błąd by wylądować w wodzie, ale podjęłam wyzwania, którego nie żałuję. Adrenalina uderza jak szalona, strach i satysfakcja w jednym.
Jedyną wadą parku linowego były zakwasy, które trzymały przez następne dwa dni. Wchodzenie po schodach utrudnione, ale wszystko jest tego warte! Szkoda, że na zdjęciach nie widać odległości trasy od ziemi (w najwyższym punkcie 15m nad ziemią!). Próbowaliście kiedyś takiej atrakcji?
